Wim & Eline USA

hallo trouwe lezers! de laatste dag in de USA is aangebroken en we ruimen de camper vanochtend verder leeg, soppen het vloertje, doen de laatste vuilnis en legen alle schoon- en vuilwater tanks. Daarna op naar Dublin, een stad aan de overkant van de baai, nog achter Oakland, waar het El Monte hoofdkwartier zit. Het is een goeie drie kwartier rijden, eerst via de MacArthur Memorial bridge waar het verkeer eastbound beneden rijdt, en het verkeer westbound boven. Nog 1 file komen we tegen, maar er is een carpool strook en gezien we met meer dan 1 in de auto zijn, mogen we die gebruiken. Fluitend gaan we alle (bijna) stilstaande auto's voorbij en bereiken we Dublin. We tanken de camper af en dan moeten we hem echt inleveren. We zijn vandaag niet de enigen, het is er druk bij El Monte maar we worden zonder vertragingen geholpen. We moeten even een uurtje wachten tot het vertrek van de shuttle bus terug naar San Francisco. We zijn de eersten die worden afgezet, bij ons hotel voor komend

Vanochtend namen we na het ontbijt wederom de fastferry van Larkspur naar San Francisco Pier 1, de Ferryterminal. Op aanraden van de campingbeheerder hebben we in de terminal een "Munipass" gekocht, waarmee je een dag onbeperkt met alle "municipal" openbaar vervoer, de bussen, trams en de cable cars kunt. We nemen vervolgens het trammetje over Embarcadero naar Fisherman's Wharf en bekijken vanochtend alle winkels op de boven promenade (gisteravond alleen alles beneden gezien). Uitzicht op Alcatraz vanaf Pier 39 Het weer is heerlijk, wel wat fris, maar een mooie blauwe lucht en zelfs de Golden Gate brug is op afstand zichtbaar, al is het wel wat heiig. De zeeleeuwen liggen heerlijk in het zonnetje, alles ziet er zo een beetje anders uit. We lopen daarna naar Pier 33, waarvandaan de Alcatraz Cruises vertrekken. Een heel circus alles bij elkaar, wel strak geregeld. De bestelde tickets liggen klaar en daarna is het verplicht op de foto (kosten voor 2 stuk

nou, bloemen hebben we niet in ons haar gehad vandaag, maar we zijn wel in San Francisco... Vanochtend eerst uitgebreid met de meiden op facetime, vanuit Mandy's nieuwe huis, die is gisteren officieel 'overgegaan', best raar om op zo'n afstand mee te maken. speciaal voor Marian: het interieur van de camper Golden Gate Vista Point, de brug in de mist.. Daarna op pad vanuit Groveland via allerlei mooie plaatsjes, langzaam maar zeker de bergen uit richting Californisch laagland. Eerst nog een flink oponthoud vanwege een wieler-ronde (Amgen tour of California waar grote ploegen als de Rabo bank aan meedoen) die langs kwam met enorm veel motoren, volgauto's en uiteraard een heel peloton aan fietsers. Daarna de weg vervolgd en langs uitgestrekte gebieden met landbouw, veeteelt (fries stamboekvee) en fruitteelt. Aardbeien onderweg gekocht en daarna een uitgebreide stop in Tracy, waar we een outlet winkelcentrum gevonden hebben, en een Wal-mart voor de

Yeah, we hebben weer internet... na twee dagen van afwezigheid, zonder internet en telefoonbereik, zijn we inmiddels half in de bewoonde wereld terecht gekomen en hebben internet, nog geen telefoon... Na een ijskoude nacht op Wawona campground in Yosemite, vroeg uit de veren en op pad naar Mariposa Grove, waar Giant Sequoia's in het bos staan, Californische woudreuzen. Giant Sequoia op de parking, erachter onze camper, ter vergelijk.. We zijn erg vroeg denk ik, want hebben tijdens onze wandeling naar boven tussen de woudreuzen het rijk alleen. Al op de parking staan de eerste giganten, allemachtig wat hebben die bomen afmetingen! We lopen een trail naar de beroemdste bomen hier, de Grizzly Giant, de Tunneltree en de Fallen Tunneltree, en maken nog een stop bij een museum. Grizzly Giant, 63,5 meter hoog en 30 meter in omvang (is z'n top ooit kwijtgeraakt..) De Tunneltree, waar ooit auto's doorheen mochten rijden.. Het is een pittige wandeling, al

De ochtend benut met een bezoek aan Bodie Ghosttown. Bodie ligt een kilometer of 30 vanaf Lee Vining, waar we de nacht hebben doorgebracht, midden in de bergen. Ene William Bodey ontdekte op deze plek in 1859 goudaders, en hierop werd de nederzetting als “Bodie” ontwikkeld. Tegen 1879 herbergde Bodie al 10.000 inwoners, door de goudkoorts aangetrokken en werd het stadje een klein Sodom en Gomorra. de methodisten-kerk van Bodie Op het hoogtepunt waren hier 2000 gebouwen, naast woonhuizen ook hotels, saloons, een kerk, winkels, bordelen, een stad op zich. Een van de rijkste inwoners, grootgrondbezitter James Cain delfde in 90 dagen voor 90.000 Usdollars aan goud. Tevens werd er zilver gewonnen. Roofovervallen, dronkenschap, brandstichting en moord waren er aan de orde van de dag. Iedereen had in die tijd gehoord van de “Badman from Bodie”. Een dominee noemde het “de poel van zonde”. Een andere hier gevleugelde uitspraak is van een klein meisje uit San Francisco, dat

Wederom een vroege start, het was ondanks de airco redelijk warm in de camper. De dag begonnen met een ontbijtje, en daarna een paar baantjes zwemmen in het zwembad bij de camping. Vanwege de enorme hitte hebben we onze wandeling in de Sanddunes niet uitgevoerd, we hadden er allebei geen puf in. De route die ons uit Death Valley voert is schitterend, eerst een enorme klim van zeeniveau tot op een pashoogte van 1500 meter, zonder een haarspeldbocht… kaarsrechte wegen zo omhoog. Advies langs de weg is hier de airco uit te zetten om oververhitting van de motor te voorkomen. Ook heel opbeurend is het radiatorwater dat hier om de halve mijl in een tankwagen staat opgesteld. De Ford Heavy Duty motor houdt het echter prima. laatste blik op Death Valley Hierna volgt een lange afdaling en dan nog een pashoogte over waarna je het National Park verlaat en ook weer via een nieuwe lange afdaling in Owens Valley terecht komt. Hier zie je de pieken van de Sierra Nevada, waar onder andere het

‘t was weer een warm nachtje, zonder airco in de RV.. We zijn niet verwend of zo, maar dat ding is hier pure noodzaak! Dus eerst vanochtend met El Monte pannendienst gebeld, en we kunnen daarna langskomen bij hun vestiging in Las Vegas. De monteur heeft het binnen twee minuten verholpen, en ik had het ook zelf kunnen doen.. als je weet hoe het moet.. Anyway, nog een boodschap bij de Walmart (we komen er niet vanaf) en onderweg naar Death Valley National Park. Nog een tankstop in Pahrump, waar Eline ontdekt dat er hier ook bingo barns zijn (Peter, bijna je zus kwijt…)   en daarna de wildernis in. Als eerste zien we Zabriskie Point, een uitzichtpunt over een deel van Death Valley waar een verscheidenheid aan kleur in het gesteente goed te zien is. Het leek er wel een bedevaartsoord, zo druk. Busladingen vol zelfs.. Zabriskie Point Daarna de vallei in en naar Badwater Basin gereden, het diepste punt van het westelijk halfrond en dus ook de USA, 85.5 meter onder de z