Doorgaan naar hoofdcontent

Rondom Page, Arizona

Het zonnetje schijnt vanochtend boven Page en Lake Powell, een mooie dag! We ontkoppelen de RV tijdelijk om hier in de omgeving Antelope Canyon en Horseshoe Bend te bekijken, komende nacht staan we weer op hetzelfde plekje.
Eerst op naar Antelope Canyon, net buiten Page in de woestijn. We bezoeken de Upper Antelope Canyon, hetgeen gelegen is op Navajo grondgebied. Er is ook een Lower Antelope Canyon, maar de lichtinval in de Upper Canyon schijnt mooier te zijn. Om toegang te krijgen tot het grondgebied van de indianen betaal je eerst 'permits' en dan teken je in voor een (eveneens betaalde) tour. Antelope Canyon is een zogenaamd "slot canyon", een smalle kloof tussen de rotsen, die door water is uitgesleten en waardoor het zonlicht door een smalle richel aan de bovenkant naar binnen schijnt. Bij het juiste licht en weersomstandigheden moet je dan mooie effecten kunnen zien. 

de start van onze tour, uitleg door de gids

Enfin, het lukt ons nog om met de tour van 11.00 uur mee te gaan, en we worden met vijf jeeps in groepen van 14 man hobbel de bobbel door de woestijn richting de canyon gereden, al een avontuur op zich...
Het weer is prima, geen gevaar voor flash floods, dan gaan de tours uiteraard niet door, want zo'n canyon kan heel snel overstroomd raken.
We zijn dus niet de enigen die door de canyon lopen, maar de indiaanse tourguides hebben het strak geregeld, en iedereen krijgt de gelegenheid om op redelijk tempo erdoor heen te lopen, en foto's te maken. De gids wijst je onderweg op speciale lichtinvallen en structuren in de rotsen. 



Upper Antelope Canyon

Het is wonderschoon om te zien, en een hele ervaring om hier doorheen te lopen. Wonderen der natuur...!
We schieten meer dan 300 foto's met de Canon, en ook Eline blaast haar partij mee en knipt fanatiek (mooie) plaatjes met de Ipad! Het lukt helaas niet om ze hier te uploaden, maar er komen er zeker in het fotoboek terecht.


Aan het eind van de canyon sta je weer in het zonlicht, en loop je vervolgens dezelfde route terug door de donkere gangen. Het is nu veel drukker dan daarnet, er zijn inmiddels "foto tours" binnen (die kosten wat meer maar dan heb je meer tijd om foto's te maken precies op de momenten dat de zon het hoogst staat en de lichtinval het mooist is) en er zijn af en toe opstoppingen in de canyon. Het maakt het niet minder spectaculair, maar we zijn blij dat wij de doortocht wat rustiger hebben gehad.


Terug aan de ingang stapt iedereen weer aan boord van de open jeep en ga je via de zandpaden terug naar de parking. Wat een ervaring, hadden we niet gemist willen hebben!


We rijden hierna door naar een andere bezienswaardigheid in de buurt, Horseshoe Bend. Net buiten Page maakt de Colorado River een bocht in de vorm van een hoefijzer. Je parkeert en loopt  vervolgens via een flinke heuvel in het terrein naar de plek waar je de rivier kunt zien, aan de rand van de canyon. Ook hier geen beveiliging, je staat zo aan de rand, 330 meter lager stroomt de rivier. Op het Amerika forum had ik gelezen dat je de mooiste foto's krijgt als je plat op je buik aan het randje gaat liggen, en aldus geschiedde.

Horseshoe Bend

Met de 10-22 mm lens op 10 mm krijg je de hele bocht mooi op de foto. We genieten hier na van het uitzichten en de rust om je heen en vangen daarna de terugtocht aan. Chapeau voor Eline trouwens die ook hier van doorbijten weet en elke wandeling mee aangaat!


bij Horseshoe Bend

Na al dit natuurgeweld is het tijd voor wat relaxen en we rijden terug naar de campground, die aan Lake Powell ligt. Zwempak en broek aan, en zwemmen maar. Er is een strand vlakbij onze plek, en de middag is inderdaad relaxed!


Eline aan Lake Powell

Morgen op naar Bryce Canyon in de staat Utah (de grens Arizona/Utah is overigens op zo'n 100 meter van de camping). Volgens mij gaat nu de klok echt een uur vooruit (anders dan we dachten in Arizona dat geen zomertijd kent, is de tijd nog steeds hetzelfde als in Californie en lopen we dus negen uur achter). We staan daar op een campground in het National Park zonder voorzieningen en internet. Daarna is de bedoeling twee nachten in Zion National Park, ook op een campground zonder internet, dus het kan hierna een paar dagen duren voordat we weer iets kunnen posten...
tot dan, take care and all the best from the US of A!

Reacties

  1. Machtig mensen wat een reis maken jullie. Je hebt hier wel even de tijd voor nodig om dit te verwerken.
    Jottum!!!!


    Gr. Lia

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Wow! Geen andere woorden voor, echt bijzonder prachtig die natuur daar. Ik denk dat ik de foto voor in het huisje al heb gespot hahah ;) En ook even heerlijk, zo'n relax middag aan het meer. Lekker hoor, geniet ervan :) Liefs Mandy

    BeantwoordenVerwijderen
  3. Jaaaaaaaaaaaaa, daar zijn ze! Werkelijk schitterend. Lijkt mij inderdaad een hele mooie ervaring om al dat moois van dichtbij mee te maken.
    Groetjes,
    Con

    BeantwoordenVerwijderen
  4. jeetje, dat zijn echt foto's om stil van te worden. en jullie hebben dat in het eggie gezien. Prachtig!!

    BeantwoordenVerwijderen
  5. Ziet er erg mooi en indrukwekkend uit.wat een foto's Wim. geniet er verder nog fijn van.Jan en els.

    BeantwoordenVerwijderen
  6. Ja, het is hier inmiddels 11 mei, dusssssssssssssssssssssss.................
    Eline GEFELICITEERD MET JE VERJAARDAG! Dikke kus.

    Wim, jij natuurlijk ook gefeliciteerd.

    Groetjes,
    Con

    BeantwoordenVerwijderen
  7. Bedankt con ik lig hier in Las Vegas aan het zwembad ga zo de casino in en als de jackpot valt bij mij zet dan alvast je koffer klaar ik laat je meteen invliegen om al dit moois met ons samen te beleven hoor
    Xxxeline

    BeantwoordenVerwijderen
  8. Prachtig zeg, die lichtvallen zijn superindrukwekkend en wat hebben jullie het mooi op de foto gekregen zeg!!

    BeantwoordenVerwijderen

Een reactie posten

Populaire posts van deze blog

Dag 3 / South Dakota

Allebei een prima nacht geslapen. De vermoeidheid won het deze keer van de biologische klok... heerlijk geslapen tot een uur of 6 in de ochtend, dus al 1 uur in de middag in NL. Ontbijten in de lodge kon vanaf 7 uur en was goed verzorgd. We maken kennis met andere Apollo/Star RV huurders, die ook vandaag hun camper ophalen. Twee jonge stellen, allebei straks op weg naar Los Angeles. Rond 8 uur gaan we eens kijken op het naastgelegen terrein van Winnebago. Er is een tijdelijk kantoortje ingericht en we worden ontvangen met koffie en koeken. De andere stellen uit het hotel zitten er ook al. Bijna meteen worden we geholpen met het inchecken en de papierwinkel en na een half uur zijn we op weg naar ons mobiele home voor de komende weken. Het is dit keer de kleinste camper geworden, een 22ft. Maar... voor onze begrippen is het nog een aardig apparaat. bij Winnebago in Forest Ciy, water tanken Ze heet Minnie Winnie, en omdat het dit keer een "kleintje" is, dopen we haar Ieni

Door Navajo Country

We hadden eerst nog het vage idee om de zonsopkomst in de canyon mee te maken echter de vermoeidheid won vannacht. Wel weer vroeg wakker, maar het was al licht... en koud! Voor het eerst doen we de kachel even aan in de camper om op temperatuur te komen. Na het ontbijt ruimen we op, en doen de routine voor vertrek waarbij hier eigenlijk alleen de slide-out wordt ingeschoven. We rijden richting de oost-uitgang van het Park en daarbij rijd je langs de rim met diverse stop- en uitzichtpunten. Ook bezoeken we een museum en ruine van een oude indianen nederzetting en maken de laatste stop in he Park bij Desert View, waar (voor de toeristen) ooit een uitzichttoren is neergezet. Aan de binnenkant is deze beschilderd door indianen, maar het blijft een beetje nep.. De uitzichten blijven magnifiek, bij elke stop weer een andere invalshoek, soms andere kleuren en vormen, het verveelt nooit.. Desert View, Grand Canyon Uiteindelijk rijden we het park uit en kom je meteen in Navajo land

Dinsdag 26 / Woensdag 27 april / dag 24 & 25 - going home

Na een uitgebreid ontbijt in het Hilton LAX hebben we de huurauto ingeleverd en zijn we met de shuttle bus afgezet op het vliegveld. Helaas hadden we al melding van KLM dat de vlucht vertraagd was van 13.45 tot 15.00 uur dus tijd genoeg. Maar met wat inkopen en een Starbucks bezoek ging de tijd redelijk vlot. Uiteindelijk om 15.45 vertrokken. Het blijft een lange zit - na 10 uur en 20 minuten geland op Schiphol waar we werden verwelkomd door onze dochters en a.s. schoonzoon Elco. Net na de middag waren we thuis, eerst maar eens een lekker bakkie koffie en herenigd met de poezen en daarna snel onze hond Abby opgehaald, ook een mooie hereniging! Wel even wennen aan de hollandse weersomstandigheden, zo koud hebben we het daar zelfs 's nachts niet gehad... Kunnen terugkijken op een prachtige vierde Amerika reis, een die zeker voor herhaling vatbaar is! We hebben de nodige mijlen weggedraaid maar het was een mooie ervaring in onze "bus". Heel erg mooi natuurschoon gezien en e