Doorgaan naar hoofdcontent

Utah, Arizona & Nevada

De ochtend hebben we wel benut met een hele mooie wandeling naar de lower, middle en vervolgens upper Emerald Pools. Een erg mooie trail, redelijk steil omhoog en met mooie uitzichten. De lower pool  vonden wij het mooist, een prachtig meertje waarin water zo van de rotsen naar beneden komt stromen, wheeping rocks noemen ze dat hier.


Zion, Virgin River

Heen en weer terug naar de campground met de shuttlebus, dat is hier goed geregeld. Eigenlijk zouden we hier nog een nachtje blijven, maar het nomadenbloed wordt te sterk. We hebben allebei zin om verder te trekken en alvast een stuk richting Las Vegas, wat onze volgende stop zou zijn, te rijden. De campground daar hebben we echter pas voor morgen gereserveerd, en dus gaan we op pad voor een stop net voor Las Vegas, in het Valley of Fire State Park. We rijden via St.George Utah op de interstate 15 naar het westen, het schiet lekker op. Achtereenvolgens passeren we de staatsgrens met Arizona en vervolgens met Nevada, en inmiddels is het tijdsverschil weer negen uur met Holland, dus da’s voor ons weer een uurtje extra deze dag. Je zou er tureluurs van worden.. Valley of Fire Statepark ligt een kilometer of 50 hemelsbreed van Las Vegas, en is een prachtig stilte gebied, midden in de woestijn.
Valley of Fire


Het heeft z’n naam van de rode rotsen die hier overal voorkomen. We vinden er tevens oude indianen tekens op de rotsen. Redelijk in het begin van het park is een campground met Elektra en wateraansluiting, en na een korte tour in de omgeving besluiten we hier te overnachten. We zien eerst het visitorcentrum en maken twee korte trails, en stoppen bij een gebied met petrified forest, versteende bomen. Die waren we in  Nieuw Zeeland al eens tegengekomen “in het wild”, hier staat er een hek omheen. Ook indrukwekkend, dat wel! Na het eten maken we nog een wandeling vanaf de campground naar wat indianentekeningen op een rots in de buurt, en kruisen ons pad met een soort steenbok, een behoorlijk groot beest.

Een van de mede kampeeerders kwam aanlopen met een hond, en dat was voor de bok teken om de kuierlatten te nemen, hij bleef echter hogerop tussen de rotsen staan, en dat resulteerde in nog wel aardige plaatjes.


Sterrenhemel boven de campground

De avond is hier ontzettend warm. In het visitorcentrum was het vanmiddag 100 gr Fahrenheit, ik heb niet in m’n hoofd hoeveel dat in Celsius is, maar het was warm! En tot overmaat van ramp kapte de roof airco ermee. Een woelig en warm nachtje, met ontzettend veel wind af en toe. De avond was trouwens erg mooi, met een schitterende sterrenhemel!

Reacties

  1. Wat een mooie foto's weer en wat geweldig om zo te kunnen 'kamperen'.. Een hoop indrukken om te verwerken zeg!

    BeantwoordenVerwijderen

Een reactie posten

Populaire posts van deze blog

Dag 3 / South Dakota

Allebei een prima nacht geslapen. De vermoeidheid won het deze keer van de biologische klok... heerlijk geslapen tot een uur of 6 in de ochtend, dus al 1 uur in de middag in NL. Ontbijten in de lodge kon vanaf 7 uur en was goed verzorgd. We maken kennis met andere Apollo/Star RV huurders, die ook vandaag hun camper ophalen. Twee jonge stellen, allebei straks op weg naar Los Angeles. Rond 8 uur gaan we eens kijken op het naastgelegen terrein van Winnebago. Er is een tijdelijk kantoortje ingericht en we worden ontvangen met koffie en koeken. De andere stellen uit het hotel zitten er ook al. Bijna meteen worden we geholpen met het inchecken en de papierwinkel en na een half uur zijn we op weg naar ons mobiele home voor de komende weken. Het is dit keer de kleinste camper geworden, een 22ft. Maar... voor onze begrippen is het nog een aardig apparaat. bij Winnebago in Forest Ciy, water tanken Ze heet Minnie Winnie, en omdat het dit keer een "kleintje" is, dopen we haar Ieni

Door Navajo Country

We hadden eerst nog het vage idee om de zonsopkomst in de canyon mee te maken echter de vermoeidheid won vannacht. Wel weer vroeg wakker, maar het was al licht... en koud! Voor het eerst doen we de kachel even aan in de camper om op temperatuur te komen. Na het ontbijt ruimen we op, en doen de routine voor vertrek waarbij hier eigenlijk alleen de slide-out wordt ingeschoven. We rijden richting de oost-uitgang van het Park en daarbij rijd je langs de rim met diverse stop- en uitzichtpunten. Ook bezoeken we een museum en ruine van een oude indianen nederzetting en maken de laatste stop in he Park bij Desert View, waar (voor de toeristen) ooit een uitzichttoren is neergezet. Aan de binnenkant is deze beschilderd door indianen, maar het blijft een beetje nep.. De uitzichten blijven magnifiek, bij elke stop weer een andere invalshoek, soms andere kleuren en vormen, het verveelt nooit.. Desert View, Grand Canyon Uiteindelijk rijden we het park uit en kom je meteen in Navajo land

Dinsdag 26 / Woensdag 27 april / dag 24 & 25 - going home

Na een uitgebreid ontbijt in het Hilton LAX hebben we de huurauto ingeleverd en zijn we met de shuttle bus afgezet op het vliegveld. Helaas hadden we al melding van KLM dat de vlucht vertraagd was van 13.45 tot 15.00 uur dus tijd genoeg. Maar met wat inkopen en een Starbucks bezoek ging de tijd redelijk vlot. Uiteindelijk om 15.45 vertrokken. Het blijft een lange zit - na 10 uur en 20 minuten geland op Schiphol waar we werden verwelkomd door onze dochters en a.s. schoonzoon Elco. Net na de middag waren we thuis, eerst maar eens een lekker bakkie koffie en herenigd met de poezen en daarna snel onze hond Abby opgehaald, ook een mooie hereniging! Wel even wennen aan de hollandse weersomstandigheden, zo koud hebben we het daar zelfs 's nachts niet gehad... Kunnen terugkijken op een prachtige vierde Amerika reis, een die zeker voor herhaling vatbaar is! We hebben de nodige mijlen weggedraaid maar het was een mooie ervaring in onze "bus". Heel erg mooi natuurschoon gezien en e