Doorgaan naar hoofdcontent

Dag 18 / Zion National Park

Een welbesteedde dag! Voor ons doen “laat” uit bed, pas om acht uur wakker. Het zonnetje schijnt, de paden op en de lanen in.. Nou ja, dat ligt hier iets anders, paden zijn er wel maar allemaal bergop, en hoe! Onze eerste hike vanochtend is die naar Hidden Canyon. Er staat in de folder dat die “strenuous” is (zwaar) en niet voor mensen met hoogtevrees. Afgezien van de lengte, verwachtte duur van de wandeling en het hoogteverschil (259 m) geen info. We beginnen er dus maar aan en zien wel. Het gaat steil bergop op een mooi onderhouden pad, zonder afrastering weliswaar en we denken allebei onafhankelijk van elkaar ‘het valt wel mee’. Na een kilometer of anderhalf komt er een splitsing en gaan wij rechtsaf verder omhoog naar de verborgen canyon. Het pad is nu niet meer netjes aangelegd maar wordt een beetje klauteren over stukken steen op een verder zanderig pad. Nog een stukje verder alleen nog maar rots, en moet je jezelf vasthouden aan een in de rotswand bevestigde ketting. 


view de andere kant op, het dal in

Dat gaat zo een aantal stukken recht omhoog.. Ook stukjes zonder ketting, dan zoek je het zelf maar uit. Wel erg mooi hoor. We komen aan de top en de ingang van de Hidden Canyon. Die canyon zelf doorlopen kan ook, maar dan moet je echte bergbeklimmers capaciteiten hebben, dus dat laten we voor wat het is. Met ons vele anderen overigens, want het is hier gewoon druk. Soms moet je even wachten voor passerend ander volk. We volgen de kettingen weer en komen uiteindelijk met een paar klapkuiten in het dal aan. We nemen de shuttlebus terug en stappen bij Canyon Junction uit. De laatste 2 kilometer naar de camping lopen we nog langs de Virgin River. 







Schitterend hoe hier alle cactussen en ander moois in bloei staat. Hagedissen en eekhoorns te kust en te keur, ook een mooie wandeling ditmaal over vlak terrein. Terug bij Minnie Winnie lunchen we buiten. Het is prachtig weer en de korte broek kan aan. We knappen zelfs een uiltje. Worden wakker en spotten drie muledeer die langs ons plekkie aan het scharrelen zijn. Hoe dicht kun je de natuur bij je hebben? 


 muledeer ligt te chillen, op de achtergrond onze Minnie

 eekhoorn ligt ook te chillen

kolibri (hummingbird)

We worden ook nog twee keer beloond met een kolibri op onze plek. Prachtig! Na bijgekomen te zijn pakken we nogmaals de shuttlebus de canyon in, en stoppen bij halte “The Grotto” voor een tripje over de Kayenta trail, die voert naar de lower, middle en upper Emerald pools. 



Ook hier zijn we bepaald niet de enigen, wat een drukte… filelopen soms. Maar we redden ook deze wandeling, het laatste stuk is niet echt eenvoudig maar we komen er. Van de vorige keer hier weten we dat hier kikkers in de pools zitten, maar die kunnen we nu niet ontdekken. Ook de gele vlinders, waarvan we er in het dal 1 hebben gezien, waren hier de vorige keer in groten getale aanwezig, nu zijn ze elders denken we. Terug in het dal nemen we een bak koffie bij de Zion Lodge en keren we met de shuttle bus service weer terug naar de campground. Eens kijken of vanavond de blogs bijgewerkt kunnen worden, er is hier bij het bezoekerscentrum 24/7 wifi. Morgen willen we in Valley of Fire State Park bij Las Vegas overnachten.

++++

A well spent day, this morning we did the Hidden Canyon trail, which was an exciting and risky climb, but we made it! Lunch back at the campground and after a small nap we spotted muledeer right at our campsite. Shortly thereafter we were pleasantly surprised by hummingbirds just next to us as well.
The afternoon we spent hiking the Kayenta and lower, middle and upper Emerald Pools trails. Nice hikes, but very busy with other visitors, walking in rushhour sometimes..
Tomorrow we’re off to Valley of Fire Statepark near Las Vegas.


Reacties

  1. Ohh zo mooi!! Krijg nou al zin in onze volgende reis. (Hoop niet dat wij ook 8 uur als uitslapen gaan beschouwen)
    Heerlijk die natuur.

    BeantwoordenVerwijderen

Een reactie posten

Populaire posts van deze blog

Dag 3 / South Dakota

Allebei een prima nacht geslapen. De vermoeidheid won het deze keer van de biologische klok... heerlijk geslapen tot een uur of 6 in de ochtend, dus al 1 uur in de middag in NL. Ontbijten in de lodge kon vanaf 7 uur en was goed verzorgd. We maken kennis met andere Apollo/Star RV huurders, die ook vandaag hun camper ophalen. Twee jonge stellen, allebei straks op weg naar Los Angeles. Rond 8 uur gaan we eens kijken op het naastgelegen terrein van Winnebago. Er is een tijdelijk kantoortje ingericht en we worden ontvangen met koffie en koeken. De andere stellen uit het hotel zitten er ook al. Bijna meteen worden we geholpen met het inchecken en de papierwinkel en na een half uur zijn we op weg naar ons mobiele home voor de komende weken. Het is dit keer de kleinste camper geworden, een 22ft. Maar... voor onze begrippen is het nog een aardig apparaat. bij Winnebago in Forest Ciy, water tanken Ze heet Minnie Winnie, en omdat het dit keer een "kleintje" is, dopen we haar Ieni

Door Navajo Country

We hadden eerst nog het vage idee om de zonsopkomst in de canyon mee te maken echter de vermoeidheid won vannacht. Wel weer vroeg wakker, maar het was al licht... en koud! Voor het eerst doen we de kachel even aan in de camper om op temperatuur te komen. Na het ontbijt ruimen we op, en doen de routine voor vertrek waarbij hier eigenlijk alleen de slide-out wordt ingeschoven. We rijden richting de oost-uitgang van het Park en daarbij rijd je langs de rim met diverse stop- en uitzichtpunten. Ook bezoeken we een museum en ruine van een oude indianen nederzetting en maken de laatste stop in he Park bij Desert View, waar (voor de toeristen) ooit een uitzichttoren is neergezet. Aan de binnenkant is deze beschilderd door indianen, maar het blijft een beetje nep.. De uitzichten blijven magnifiek, bij elke stop weer een andere invalshoek, soms andere kleuren en vormen, het verveelt nooit.. Desert View, Grand Canyon Uiteindelijk rijden we het park uit en kom je meteen in Navajo land

Dinsdag 26 / Woensdag 27 april / dag 24 & 25 - going home

Na een uitgebreid ontbijt in het Hilton LAX hebben we de huurauto ingeleverd en zijn we met de shuttle bus afgezet op het vliegveld. Helaas hadden we al melding van KLM dat de vlucht vertraagd was van 13.45 tot 15.00 uur dus tijd genoeg. Maar met wat inkopen en een Starbucks bezoek ging de tijd redelijk vlot. Uiteindelijk om 15.45 vertrokken. Het blijft een lange zit - na 10 uur en 20 minuten geland op Schiphol waar we werden verwelkomd door onze dochters en a.s. schoonzoon Elco. Net na de middag waren we thuis, eerst maar eens een lekker bakkie koffie en herenigd met de poezen en daarna snel onze hond Abby opgehaald, ook een mooie hereniging! Wel even wennen aan de hollandse weersomstandigheden, zo koud hebben we het daar zelfs 's nachts niet gehad... Kunnen terugkijken op een prachtige vierde Amerika reis, een die zeker voor herhaling vatbaar is! We hebben de nodige mijlen weggedraaid maar het was een mooie ervaring in onze "bus". Heel erg mooi natuurschoon gezien en e