De nachten
worden steeds langer, gelukkig! Om zeven uur eruit dit keer. Het ziet er buiten
prachtig uit, strak blauwe lucht dus dat belooft een mooie dag te worden. Na
het ontbijt wordt de tom-tom ingesteld op Cody, Wyoming. Verwachtte
aankomsttijd half twee ‘s middags. Eerste stuk gaat binnendoor naar de I90 West
(die hebben we meer gereden) en bij Buffalo verlaten we de interstate om de
rest van de route binnendoor te rijden. Highway 16 loopt hier door Big Horn
National Forest en de weg gaat meteen de hoogte in, de Big Horn Mountains. We
zien steeds meer sneeuw langs de weg en op de velden en in de bossen. Op een
gegeven moment is de geruimde sneeuwmuur bijna een meter hoog. We maken een
paar mooie foto-stops.
Onderweg in de Big Horn mountains
Na de bergen een lange afdaling waarbij Eline’s oren
behoorlijk protesteren. De mijne ook, zal met onze verkoudheid te maken hebben.
We hadden makkelijk aandelen Kleenex kunnen kopen voordat we op pad gingen..
Na een
lunch- en tankstop een drie kwartier voor Cody is onze verwachtte aankomsttijd
daar inmiddels net na tweeen. Cody ligt op zo’n 100 kilometer voor de
oostingang van het Yellowstone National Park. Als stad heeft het met name een
dagelijkse rodeo te bieden, maar daar houden we allebei niet van. We besluiten
om door te rijden en laten Cody voor wat het is. Zo kunnen we een dagje op het
schema winnen. Na de stad zien we op een bord East Entrance: closed…
Bij de
Buffalo Bill Dam is een visitorcentrum waar we om advies vragen.
bij de Buffalo Bill Dam
Men blijkt de
oostingang vandaag (de eerste dag dat ‘ie ueberhaupt open is) en morgen van
13.00 tot 18.00 te sluiten vanwege lawine-gevaar op de Sylvan Pass. Na 18.00
uur kunnen we er weer door als het goed is. We besluiten het gokje te nemen. Bij
het visitorcentrum is wifi dus werken we de laatste blogs even bij en appen wat
met het thuisfront. Daarna zetten we langzaam koers richting Yellowstone. We
spotten onderweg nog een verdwaalde bison die zich op het gemak tegen een
paaltje op een parkeerplaats staat te scrubben. En wat een geweldig mooie route
is dit weer… (val in herhaling geloof ik).
Bij de
ingang van het park staan een kleine file van zo’n 10-15 voertuigen te wachten
op wat komen gaat. We sluiten aan en net na zessen kunnen we inderdaad het park
in.
De ranger zwaait ons door, voor vanavond is geen entrance fee meer
verschuldigd, maar wij hadden sowieso de nationale parken pas. Er wordt nog
gewaarschuwd voor wat rommel op en langs de weg. Langzaam rijden we omhoog naar
de Sylvan Pass en de sneeuwmuren langs de weg worden steeds hoger. Zo hoog dat
ze boven Ienie Minnie Winnie uitsteken!
Daar waar het lawinegevaar was, word je
gemaand door te rijden en voldoende afstand te houden. Een ranger staat er de
boel te controleren. Niks aan het handje, prachtige weg. Boven gekomen zie je
in het dal Yellowstone lake verschijnen. Langs het meer gekomen zien we opeens
een coyote in het besneeuwde veld. Vol in de ankers, de dikke lens op de camera
en er een paar foto’s van kunnen nemen. We
zeggen al die jaren al, wanneer zien we eens een coyote, die kan nu dan van de
bucketlist!
Maar we willen er best nog meer zien..
Snel daarna
komen we bij de Fishing Bridge Campground aan. Er is nog plek voor ons. Ook
deze campground is vandaag voor het eerst open. Men is flink bezig geweest met
sneeuwruimen.
op de campground... lekker fris!
De wallen zijn overal metershoog. Desondanks is het gewoon warm.
Na een lange dag sluiten we Minnie aan en lopen nog een klein rondje alvorens
aan de maaltijd te beginnen en de dag ‘s avonds binnen af te sluiten. We zijn
bearproof dus laat maar komen!
+++
The nights
are getting a bit longer… Awake at seven. Today’s plan was to drive to Cody
Wyoming which is the gateway to Yellowstone National Park. Eta is 13.30 hours.
We partially take I90 West and at Buffalo move to highway 16 through the Big
Horn Mountains. Lots of snow still in the fields and along the road, upto 1
meter high. We reach Cody 14.00 hrs and actually decide to leave it for what it
is. It’s famous for it’s daily rodeo, which we both don’t really dig. By
continuing to the park we gain one day on our schedule. A sign next to the road
says East Entrance closed… (and it was actually just opened today after the
winter). At Buffalo Bill Dam we are informed that from 13.00 to 18.00 hrs the
road into the park is closed indeed due to avalanche danger. We decide to sit
it out and wait. Just after six we are allowed in and continue via beautiful
Sylvan Lake Pass to our campground at Fishing Bridge. Snow along the pass is
higher than our Minnie Winnie.. We spot a coyote just before we reach the
campground. A nice surprise since in all our travels in the USA we’ve never
encountered one. For tonight we are bearproof so let them come!
Reacties
Een reactie posten