Doorgaan naar hoofdcontent

Dag 19 / Valley of Fire State Park

Wakker worden met het zachte getik van regen op het dak, waar hebben we dat meer meegemaakt? Het ziet er grijs uit buiten, en dan is Zion toch een heel ander park. Gelukkig hadden we gisteren een prachtige dag. Tijd om te verkassen maar weer. Eerst nog even dumpen en water bijvullen. Onze nederlandse buren (hier met eigen camper) blijven nog een paar nachtjes. Dat is toch een droom hoor, ooit met je eigen camper hier rondtrekken!
Na de dump laten we Zion achter ons en in Hurricane, Utah vlak voordat we de interstate snelweg richting Zuid opgaan, bezoeken we nog een keer een Walmart. We hebben zoveel extra mee te sjouwen, dat een grotere weekendtas nodig is. Dan meteen maar verse donuts voor bij de koffie straks. Nog een tankbeurtje en we kunnen er weer tegenaan. De interstate op richting Las Vegas. Eerst de grens tussen Utah en Arizona over en dan al snel daarna de grens met Nevada. Tijd hier is nu pacific dus negen uur verschil met Nederland, en wij winnen vandaag weer een uurtje. We gaan de snelweg weer af en rijden verder binnendoor via Overton in de richting van het Valley of Fire State Park. Dat hebben we in 2012 ook bezocht, en vonden we mooi om nog eens te herhalen. De ranger bij de ingang vertelt ons dat er ook plekken met stroom zijn op de Atlatl campground in het park, dus daar rijden we eerst maar naar toe om te zien of er nog plaats in de herberg is. We confisceren de laatste plek met stroom (en water) en genieten buiten van de lunch. De lucht is inmiddels helemaal opengetrokken en het wordt ook gaande warmer in de woestijn. De wind trekt ook behoorlijk aan maar dat mag onze pret niet drukken. We gaan weer op pad met Minnie Winnie en trekken het park in. Eerste stop het visitor centrum. Het valt ons op dat het ook hier behoorlijk drukker is dan vijf jaar geleden. Dat was in andere parken ook al opgevallen, maar hier misschien nog meer omdat we toen, in 2012, bijna de enige bezoekers waren. We willen graag de hike lopen naar de Fire Wave, echter helaas is de parkeerplaats vol. Dan rijden we maar door naar het einde van de scenic drive bij White Dome. Die trail hebben we vorige keer ook gelopen maar is de moeite van de herhaling meer dan waard. 




Mooie wandeling naar beneden de canyon in, en dan door een stukje slotcanyon buitenom weer omhoog. Hier zijn trouwens ook een aantal film opnames gemaakt, onder andere voor Star Trek films. Je ziet het ook zo voor je, Spock die Scotty ‘beam me up’ verzoekt.
Op de terugrit is er gelukkig een plekje voor ons om te parkeren en lopen we naar de fire wave. Op de een of andere manier hebben we die de vorige keer gemist. Het wordt allengs steeds warmer en het is maar goed dat we de korte broek hebben aangedaan. Het uitzicht op de veelkleurige golven van steen maakt veel goed. 





De hier en daar dreigende wolkenluchten erboven maken ook de foto’s wel leuk. Terug bij de camper besluiten we richting campground te rijden. 



We nestelen ons buiten met leesvoer en trotseren de wind, die nu erg behoorlijk is. Als je even naar binnengaat, waaien je stoeltjes meteen weg. Een steen of twee erbovenop leggen mag niet eens helpen. Als ook de zon achter de rode rotsen weg gaat, verkassen we naar binnen. Er was nog een heerlijk restje goulash in de vriezer en we eten er lekker van. Na de afwas maken we nog een rondje net buiten de camping, waar een punt met 4000 jaar oude petroglyphen van de oorspronkelijke bewoners te vinden is. 




Langzaam gaat de zon helemaal onder. We hopen nog wat wild te zien maar afgezien van een tarantula en twee woestijnhazen niets. De bighorn sheep die we hier vorige keer zagen, huist blijkbaar elders. We maken ons op voor de stille nacht, ver buiten enige bebouwing, en het huilen van de coyote (die ik overigens vanmiddag in een glimp nog wel op de camping heb gezien).

+++

We move away from Zion in the rain and continue our journey through Utah, Arizona and into Nevada where we make a stop at the Valley of Fire State Park near Las Vegas. We find ourselves a nice spot on the Atlatl campground and do two hikes, the first to Whitedome which we did 5 years ago as well, and the second a new walk for us, to the Fire Wave. Stunning views. Back on the campground it’s time to relax and after dinner we have a strawl around the campground to find some wild. Except for 2 desert hares and a tarantula, nothing.


Reacties

  1. Wow toch is dit ook een erg mooi park hoor! ☺ zeker mooie foto's met die donkere licht erboven!

    BeantwoordenVerwijderen
  2. als het niet te warm is, kun je er mooie wandelingen maken :)

    BeantwoordenVerwijderen

Een reactie posten

Populaire posts van deze blog

Dag 3 / South Dakota

Allebei een prima nacht geslapen. De vermoeidheid won het deze keer van de biologische klok... heerlijk geslapen tot een uur of 6 in de ochtend, dus al 1 uur in de middag in NL. Ontbijten in de lodge kon vanaf 7 uur en was goed verzorgd. We maken kennis met andere Apollo/Star RV huurders, die ook vandaag hun camper ophalen. Twee jonge stellen, allebei straks op weg naar Los Angeles. Rond 8 uur gaan we eens kijken op het naastgelegen terrein van Winnebago. Er is een tijdelijk kantoortje ingericht en we worden ontvangen met koffie en koeken. De andere stellen uit het hotel zitten er ook al. Bijna meteen worden we geholpen met het inchecken en de papierwinkel en na een half uur zijn we op weg naar ons mobiele home voor de komende weken. Het is dit keer de kleinste camper geworden, een 22ft. Maar... voor onze begrippen is het nog een aardig apparaat. bij Winnebago in Forest Ciy, water tanken Ze heet Minnie Winnie, en omdat het dit keer een "kleintje" is, dopen we haar Ieni

Door Navajo Country

We hadden eerst nog het vage idee om de zonsopkomst in de canyon mee te maken echter de vermoeidheid won vannacht. Wel weer vroeg wakker, maar het was al licht... en koud! Voor het eerst doen we de kachel even aan in de camper om op temperatuur te komen. Na het ontbijt ruimen we op, en doen de routine voor vertrek waarbij hier eigenlijk alleen de slide-out wordt ingeschoven. We rijden richting de oost-uitgang van het Park en daarbij rijd je langs de rim met diverse stop- en uitzichtpunten. Ook bezoeken we een museum en ruine van een oude indianen nederzetting en maken de laatste stop in he Park bij Desert View, waar (voor de toeristen) ooit een uitzichttoren is neergezet. Aan de binnenkant is deze beschilderd door indianen, maar het blijft een beetje nep.. De uitzichten blijven magnifiek, bij elke stop weer een andere invalshoek, soms andere kleuren en vormen, het verveelt nooit.. Desert View, Grand Canyon Uiteindelijk rijden we het park uit en kom je meteen in Navajo land

Dinsdag 26 / Woensdag 27 april / dag 24 & 25 - going home

Na een uitgebreid ontbijt in het Hilton LAX hebben we de huurauto ingeleverd en zijn we met de shuttle bus afgezet op het vliegveld. Helaas hadden we al melding van KLM dat de vlucht vertraagd was van 13.45 tot 15.00 uur dus tijd genoeg. Maar met wat inkopen en een Starbucks bezoek ging de tijd redelijk vlot. Uiteindelijk om 15.45 vertrokken. Het blijft een lange zit - na 10 uur en 20 minuten geland op Schiphol waar we werden verwelkomd door onze dochters en a.s. schoonzoon Elco. Net na de middag waren we thuis, eerst maar eens een lekker bakkie koffie en herenigd met de poezen en daarna snel onze hond Abby opgehaald, ook een mooie hereniging! Wel even wennen aan de hollandse weersomstandigheden, zo koud hebben we het daar zelfs 's nachts niet gehad... Kunnen terugkijken op een prachtige vierde Amerika reis, een die zeker voor herhaling vatbaar is! We hebben de nodige mijlen weggedraaid maar het was een mooie ervaring in onze "bus". Heel erg mooi natuurschoon gezien en e